Mihrimah bebek…
Henüz dünyaya geleli 20 gün olmuştu…
Bu ülkenin sağlık sistemi içerisinde Mihrimah bebeğe, sıvı besin yerine tıbbı alkol verildi ve bu ihmal 20 günlük bir bebeğin hayatını kaybetmesine neden oldu…
O dönemde Sağlık Bakanı Hakan Dinçyürek’ti…
Süreç içerisinde doğruları söylemediği açıkça kamuoyuna yansıdı…
Suçu polisin üzerine atmaya çalıştı, baktı olmadı çeşitli bahaneler öne sürerek 20 günlük bir bebeğin ölümüyle ilgili sorumluluk almaktan kaçındı…
Dönemin Cumhurbaşkanı, başbakanı, meclis başkanı ve dahası açıklama yaparak 20 günlük bebeklerini kaybeden ailenin acısını paylaştıklarını belirttiler…
Sonuç?
Hastanede amir pozisyonunda olan kişiler hala görevlerinin başında!..
Onları görevden almayan Sağlık Bakanı Hakan Dinçyürek de hala makamında…
İstifa etmeyen Dinçyürek’i görevden alma cesaretini ortaya koyamayan Başbakan Ünal Üstel de hala bu ülkenin Başbakanı konumunda…
Esas sonuç ise kimsenin sorumluluk alıp bedel ödemediği bu çark bu defa da 9 yaşındaki bir çocuğumuzu bizden aldı!..
Adı Chinyere Olivia Ojoagu…
Yürüyerek girdiği hastaneden ailesine tabutunu iade ettiler!..
Korkunç bir olay ve ortaya konan korkunç iddialar!!!
Konuyu araştıran arkadaşlarımızdan takip ederken, o acılı babanın çaresizliği beni mahvetti…
Şampiyon Meleklerimiz için adalet aradığımız bu günlerde, ülkemizdeki sağlık sistemi 9 yaşındaki bir çocuğun ölümüne neden oldu…
Bu acının tarifi yok, olamaz da!..
Dün bu topraklarda bir anne ve baba, hükümetin beceriksizliği yüzünden 9 yaşındaki çocuklarını toprağa vermek zorunda kaldı!..
Bakıyorum yine cumhurbaşkanından başbakana, milletvekillerinden belediye başkanlarına kadar herkes ailenin acısını paylaşıyor!..
Yok kardeşim, sizlerden beklentimiz acıyı falan paylaşmanız değil sorumluluk alacak cesareti ortaya koymanızdır…
Sağlık Bakanı ve ekibi, 20 günlük Mihrimah bebek öldüğünde de aynı vicdansız tavrı ortaya koymuştu, şimdi 9 yaşındaki Olivia’nın ölümü sonrasında da aynı tavrı sergiliyor…
Omurga olsa “Bu ölümler benim sorumluluğundadır, elbette ihmal varsa araştırılıp ortaya çıkartılacaktır ama insan hayatı, hele de çocuklarımızın hayatını her şeyden önce gelir, o nedenle ben bu sorumluluğu alarak görevimden istifa ediyorum” denirdi!..
Omurganın olmadığını hepimiz biliyoruz…
En azından çıkar Başbakan, bir başbakan gibi davranıp çocuklarımızın ölümünde sorumluluğu olanların siyasal anlamdaki cezasını kendisi keser, hukuksal anlamdaki cezalarını ise yargımıza bırakırdı!..
Ama yok!..
O makamlar, o koltuklar için hem ölüyorlar hem de öldürüyorlar…
Koltuklarınız batsın, makamlarınız yıkılsın!..
Yeter artık!..